Benden Haberler

Uzun zaman oldu...... Bu cümleyle giriş yaptığım kimbilir kaç postum vardır.  Ama cidden yazmayalı bir hayli olmuş. Ne yapalım olmayınca olmuyor işte. İnsan yazmış olmak için yazamıyor bazen, yazmamalı da zaten.  Anlatacaklarım var elbette ama nedense buraya yazmaya zaman bulamıyorum. Sanıyordum ki, emekli olunca daha önce yapmak isteyip yapamadığım bir sürü şeye zaman bulacağım.  Ama öyle olmuyormuş, şimdi daha çok zamansızlıktan yakınır oldum. Çalışırken insan daha düzenli olur derler, doğruymuş insan yaşayınca anlıyor. Her gün sabah erken kalkıyorum aslında oğlumu okula eşimi de işe geçirmek için ama nedense o sıcak yatak bazen öyle bir çekiyor ki beni, azıcık daha kestirsem diyorum sonra bir bakıyorum ki, 10 dakika diye yattığım yataktan 1 yada 2 saat sonra kalkabiliyorum, eee yıllarca erkenden kalkmış beden, dayanamıyor uykuya. Bazen de sabah erkenden yatağımı topluyorum yatmayayım diye, sonra kahvaltımı edip başlıyorum sabah haberlerini izlemeye tabiki de kanepeye uzanmış buluyorum kendimi sonra uyuya kalıyorum orada da, sonra kalkınca günlük işler falan derken bakıyorum  yine akşamüstü olmuş ben mutfakta yemek başında. Yani demem o ki, daha fazla kitap okuyacağımı ya da film izleyeceğimi, dikiş dikip, örgü öreceğimi  düşünürken ben, kendimi ütü yaparken, lavabo ovarken ya da yerleri silip süpürürken buluyorum. Ruhum domes ben ne yapayım.
Yürüyüş yapalım diye eşimle beraber kendimize koşu bandı aldık, evet  başlangıçta epey kullandık ilk 3 ay kadar, şimdi üzerinde güzel çamaşır kurutuluyor.  Geçen doktora gittim, bacağımdaki varisler için, yıllardır bende "huzursuz bacak sendromu" varmış sanıyordum. Meğerse varislerimdenmiş sıkıntım. Toplar damarım 4 mm olması gerekirsen 9 mm olmuş, doktor ameliyat dedi ama şimdilik bekleyelim dedi. Kapkalın bir varis çorabı önerdi( gerçi görüntüsü gayet güzel bildiğiniz mus çorap ) bununla biraz idare edelim dedi. Ha buraya nerden geldim, evet doktor aynı zamanda yürümeyi önerdi  ama koşu bandında değil, açık havada yavaş tempoda  yarım saat kadar, fazlası da zararmış bana.  Anlayacağınız 6 ay oldu işi bırakalı ama hala bir düzen kuramadım kendime yeni yılda yeni kararlarla beraber (klasik olarak herkes gibi bende yeni yıl kararları alırım, bir çoğu tamamlanamadan sene biter.)  yeni bir düzen getireceğim yaşamıma. Ama ilk yapmam gereken üstümden şu tembel ruh halimi atmam. Vitamin falan kullansam diyorum çünkü çok çabuk yorulup uykum geliyor,  sonra zinde bir şekildi güne başlayıp herşeye  zaman yaratırım herhalde.

Hayatın içinde bu şekilde günler geçirirken düzenli olarak yaptığım ve yapmaktan asla sıkılmadığım bir hobi daha edindim kendime. Sanırım buna hep vakit bulacak gibiyim bu arada. Haftada iki gün, perşembe ve cuma saat 9 ile 16 arası "Ebru Kursu" na başladım. İnanılmaz rahatlatıcı insanın ruhu dinleniyor kesinlikle. O renkleri suyun üstüne attıkça çıkan desenler ve renklerin birleşimi inanılmaz. Henüz yaptıklarımı paylaşmıyorum çünkü henüz çok yeniyim, öğrenecek çok şey var daha.

Bir de şu evren meselesine taktım bu aralar. Bir iki kitap okudum "Evrenden torpilim var" ve "İçindeki sır'ı keşfet" gerçekten de daha önce bıyık altından güldüğüm bu tarz yaşam düşüncelerine, şimdilerde gönülden inanır oldum. Daha önce  anlatmıştım çok tesadüfi bir şekilde tanıştığım birinden bir kitap önerisi aldım diye "Meleklerle Yaşamak. Kitabı okudum, biraz araştırma yaptım, bazı olayları mucizevi şekilde gerçekten bende yaşadım ve yaşıyorum, daha bir farklı bakıyorum artık evrene, kendime ve hayata. İnananlara denemesi bedava, Bununla ilgili fikirlerimi daha sonra başka bir postta yazarım artık.
Ama bugünlük sözlerimi , öğrendiğim ilk öğreti ile bitireyim " Olumlu düşün, olumlu olsun". (Bunu zaten hepimiz biliyoruz ama uygulamada sorun yaşıyoruz)

Melekleriniz hep yanınızda olsun,

Sevgiyle kalın

Yeşim