Artık sabahları çok erken kalkıyoruz ailece saat 06.30 gibi.. ama bünye alışık değil tabi sendeliyorum bir kaç gündür. Sevgili oğlum bebekliğinden beri ilk kez dün akşam saat 20.45 te uyudu. İnanamadım hiç böyle olmamıştı
hatta hastayken bile. Tabi alışık değiliz ya babası ile ben sürekli kontrol ettik, hastalandı mı ? Ateşi var mı ? diye... Uykusuzluk tan mı yoksa tembellikten mi bilmiyorum bir kaç gündür canım hiç bir şey yapmak istemiyor. Yemek yapmak bile işkence halinde, dağ gibi yığılmış ütüden bahsetmiyorum bile. Bazen şöyle bir sihirli değneğim olsa da ev işlerimi hemen yapsam bitse diyorum. Ayyy ne sıkıntı yaaa.