Bir şeyler yazmak için çalışma masamın başındayım. Güne aslında pek iyi başlamadım gece iyi uyuyamadığım için. Bu rahatsız bacak sendromu bugünlerde tavan yaptı, uyutmuyor beni üstüne bir de saatlerin ileri alınması eklenince hafta sonundan beri kendimi çok yorgun hissediyorum. Belki de vitamin desteğine ihtiyacım var, geçen hafta almıştım ama ilaç kullanmaktan nefret ettiğim için işime gelmiyor vitamin bile olsa ilaç kullanmak. Her işe yetişebilen insanlara gıpta ediyorum. Ne güzel, hem işlerine hem evlerine hem çocuklarına yetişiyorlar. Bayılıyorum onlara her zaman bakımlı, ev işleri erkenden bitmiş, yemekler yapılmış, giyinip süslenip arkadaşlarla dışarı çıkılmış, çocukların ödevlerine yardım edilmiş ve bitirilmiş, Ben ise bu saydıklarımın ancak yarısını yapabilmişsem ne mutlu bana. Benim problemim zamanımı iyi yönetememek. Neyse şimdi kalkıp mutfağa gitmeliyim akşam yemeğini hazırlamaya.
Belki yarın daha güzel bir gün olur benim için, ne malum. Ne demiş şair;
" Yeter ki gün eksilmesin penceremden"
Sizin de yarınınız çok güzel olsun. Benim olacak biliyorum.
Sevgiler,
Yeşim
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder